মেঘৰ জলঙা

মেঘৰ জলঙা পূৰ্ণিমাৰে চন্দ্ৰমা

জাৰত হাড়ত হাড়ে ঠৰঙা

আপঙ এচুঙা জ্বলি উঠে দুটি গা

জ্বলে মনৰ হাবি লঠঙা ।

গভীৰ বননিত সোমায় চিকাৰী

আঙুলিত খুপি খুপি খোপনি

কাড়ে হালি যায়, পৰে লুটি খাই

ঠেঙুলিত ঘ‌ৰ সজা পখী ।

আঁউসী ...

চাপি নাহিবি

বাউসিত ...

দেহ তোৰে নথবি

নাহিবি ঐ বোৱতি নৈ

নমতা কৈ আলহী হৈ ।

ৰাতিৰ চাপৰি তিয়াই নাযাবি

পুৱতিৰ হাল হ’ব ক্ষতি

শুকান জাৰণিত ঐ ইমান পুৰণি

অগনিত জাহ যাব শৰীৰ ।।